Γιατί η νυφική φόρεμα είναι λευκό;

Την ημέρα του γάμου, η επιλογή του χρώματος του νυφικού είναι σημαντική για τη νύφη. Για να τηρηθεί η παράδοση, πολλές γυναίκες συνεχίζουν να επιλέγουν το λευκό. Οι κανόνες έχουν γίνει πιο ελαστικοί και τα χρωματιστά και φανταχτερά νυφικά έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Παρ' όλα αυτά, το λευκό παραμένει ένα πολύ αγαπητό παραδοσιακό χρώμα. Ωστόσο, το λευκό νυφικό δεν ήταν πάντα ο κανόνας στη Γαλλία, όπως και αλλού. Είναι τελικά μια σχετικά πρόσφατη παράδοση. Στο άρθρο αυτό, ανακαλύψτε γιατί το νυφικό είναι λευκό.

Το λευκό νυφικό, μια συνήθεια στην Αρχαιότητα

Στην Αρχαιότητα, το λευκό νυφικό ήταν κοινό. Στην Αρχαία Αίγυπτο, το λευκό είχε πολλά σύμβολα. Αντιπροσωπεύει το φως και τη χαρά. Φοριόταν σε κάθε γιορτή, είτε πρόκειται για γάμο είτε για πένθος. Κατά τον γάμο τους, οι γυναίκες ντύνονταν με μια μακριά λινή τούνικα λευκού ή εκρού χρώματος. Στη Ρωμαϊκή εποχή, το νυφικό ήταν κωδικοποιημένο: ήταν μια μακριά λευκή τούνικα που συμβόλιζε την αγνότητα. Κλείνει με έναν μεγάλο κόμπο που αντιπροσωπεύει την παρθενία, τον οποίο μόνο ο γαμπρός θα λύσει το βράδυ του γάμου. Ωστόσο, το λευκό χρώμα θα εξαφανιστεί από τις τελετές και θα επιστρέψει πολύ αργότερα στην ιστορία.

Νυφικά σε διάφορα χρώματα μέχρι τον 19ο αιώνα

Στον Μεσαίωνα, οι περισσότερες οικογένειες ήταν φτωχές. Το νυφικό δεν φοριόταν μόνο την ημέρα του γάμου. Οι γυναίκες είχαν λίγα φορέματα. Φορούσαν το ωραιότερο φόρεμα τους, συχνά το κυριακάτικο. Το λευκό δεν ήταν πολύ διαδεδομένο. Ήταν δύσκολο να συντηρηθεί και να καθαριστεί. Ήταν επίσης δύσκολο να φορεθεί στις δουλειές στο σπίτι ή στα χωράφια. Γενικά, το κόκκινο ή το μαύρο κυριαρχούσε. Αλλά, μερικές φορές, φορούσαν τις παραδοσιακές περιφερειακές ενδυμασίες. Στα πλούσια νοικοκυριά, ο πλούτος εκφραζόταν με χρωματιστά νυφικά, με πινελιές χρυσού και πολυτελή υλικά, όπως η γούνα της νυφίτσας. Το πρώτο λευκό νυφικό στην ιστορία φορέθηκε από τη Μαρία Στουάρτ το 1558, κατά τον γάμο της με τον Φραγκίσκο Β'. Ωστόσο, αυτό δεν σχετίζεται με την τρέχουσα παράδοση. Η εμφάνιση της νύφης αντεπροσώπευε το χρώμα που σχετιζόταν με την οικογένειά της, τους De Guise.

Η παράδοση του λευκού νυφικού εγκαθιδρύεται τον 19ο αιώνα

Η βασίλισσα Βικτόρια Α' παντρεύτηκε τον Άλμπερτ του Σαξ Κομπουργκ-Γκόθα το 1840 στη Μεγάλη Βρετανία. Σ' αυτήν την περίσταση, και προς έκπληξη όλων, φόρεσε ένα λευκό νυφικό, κάτι πρωτόγνωρο. Εξάλλου, της άρεσε πολύ αυτό το χρώμα και το φορούσε συχνά σε διάφορες εκδηλώσεις. Ένα νυφικό με απλή κομψότητα, ενισχυμένο με δαντέλα, που θα προκαλέσει αίσθηση. Αλλά, είναι η Καθολική εκκλησία που θα δώσει τη συμβολική έννοια στο λευκό νυφικό, συνδέοντάς το με την αγνότητα. Το 1858, όταν η Μπερναντέτ Σουμπιρού δηλώνει ότι συνάντησε την Παναγία στη σπηλιά του Λούρδη, αναφέρει ότι η Αειπάρθενος είναι ντυμένη εξ ολοκλήρου στα λευκά. Η Εκκλησία αμέσως συνδέει αυτό το χρώμα με την παρθενία. Το λευκό υιοθετείται πιο συχνά από πλούσιες οικογένειες. Αλλά είναι περισσότερο σύμβολο πλούτου παρά αγνότητας. Η οικογένεια δείχνει ότι κάνει μια προσπάθεια αγοράζοντας ένα φόρεμα που θα φορεθεί μόνο μία φορά. Το λευκό νυφικό είναι κυρίως ένα σημάδι της αστικής τάξης. Επιδιώκει να είναι αρκετά απλή, διακοσμημένη με δαντέλα και με πέπλο. Η ανάπτυξη των πολυκαταστημάτων στη δεύτερη μισή του 19ου αιώνα και οι πρόοδοι στη σχεδίαση έχουν δημιουργήσει μια αγορά και μια μόδα, που στις μέρες μας έχουν εδραιωθεί στις παραδόσεις.

Σύμβολα, παραδόσεις και κομψότητα

Κατά τον 20ό αιώνα, η επιλογή ενός λευκού νυφικού γίνεται ο κανόνας. Για τους παραδοσιακούς καθολικούς γάμους, το λευκό έχει γίνει το σύμβολο της αγνότητας της νύφης πριν από τον γάμο. Δεσμεύεται έτσι μπροστά στον σύζυγό της και ενώπιον του Θεού να προσφέρει τη ζωή της στον άντρα της. Το λευκό είναι επομένως αδιαμφισβήτητο. Ο γάμος στην εκκλησία και η τελετή το επιβάλλουν φυσικά. Αλλά το λευκό νυφικό δεν είναι πάντα απαραίτητο, ιδίως από τη δεκαετία του '80. Η εξέλιξη της κοινωνίας, που δεν προβάλλει πλέον την παρθενία ως αξία του γάμου, τείνει να χαλαρώσει τους κανόνες. Παρ' όλα αυτά, η παράδοση του λευκού νυφικού διατηρείται για πολλές λόγους.

Τήρηση των παραδόσεων

Το νυφικό είναι ένα φόρεμα που φοριέται μόνο μία φορά. Συνειδητοποιώντας το σύμβολο που φέρει, οι γυναίκες προσέχουν ιδιαίτερα την επιλογή της ενδυμασίας τους. Στη συλλογική φαντασία, το νυφικό έχει μια συμβολική αξία. Το λευκό, παραδοσιακά θεωρούμενο ως το χρώμα που σχετίζεται με τη νύφη, εξακολουθεί να είναι αγαπητό. Όταν ο γάμος τελείται στην εκκλησία και όταν η οικογένεια έχει καθολική παράδοση, αυτός ο τύπος ενδυμασίας παραμένει κοινός. Επιπλέον, ορισμένες γυναίκες αρέσκονται να εντάσσονται στην οικογενειακή παράδοση, όταν οι μητέρες και οι γιαγιάδες τους παντρεύτηκαν με λευκά νυφικά, είναι επίσης ένας τρόπος να τους αποδώσουν φόρο τιμής. Όλα εξαρτώνται από την ιστορία της οικογένειας αλλά και από τη φαντασία της νύφης.

Το λευκό νυφικό, ένα σημάδι κομψότητας

Το λευκό, χρώμα ουδέτερο, είναι ένα σημάδι κομψότητας. Πολύ εύκολο να φορεθεί, το λευκό νυφικό ταιριάζει σε όλες τις γυναίκες και συνδυάζεται με όλες τις εποχές. Φωτεινό, εύκολο να αξεσουαρικευτεί, εγγύηση μετρίου και κομψότητας, παραμένει αγαπητό για αυτούς τους λόγους. Επιπλέον, το λευκό νυφικό είναι εξαιρετικά φωτογενές. Αυτό το καθιστά πολύτιμο σύμμαχο για να διατηρηθούν οι αναμνήσεις της ιδιαίτερης αυτής ημέρας με όμορφο τρόπο. Σήμερα, είναι συχνά μια καθαρά αισθητική επιλογή. Αν ψάχνετε για ένα υπέροχο νυφικό, σας προτείνουμε να επιλέξετε ένα ειδικό bohemian φόρεμα. Τα νυφικά από τη Boho Via είναι ειδικά σχεδιασμένα για αυτήν την ιδιαίτερη μέρα.

Νυφικά από την Boho Via chic

Το λευκό νυφικό είναι έτσι μια σχετικά πρόσφατη παράδοση. Αν και η προέλευσή του χρονολογείται από την Αρχαιότητα, όπως και η virginal σημασία του, δεν είναι αυτή που επιβίωσε στην κοινωνία μας. Παλιότερα, όταν το νυφικό δεν προοριζόταν μόνο για την ημέρα του γάμου, το λευκό ήταν σπάνιο. Σταδιακά γίνεται σύμβολο αγνότητας υπό την επίδραση της Καθολικής Εκκλησίας και αρχίζει να γίνεται θρησκευτικό σύμβολο. Στη συνέχεια, με τον χρόνο, η επιλογή να φορέσει κάποια νύφη λευκό νυφικό γίνεται κυρίως προσωπική επιλογή και όχι επιβολή από άλλους. Οι γυναίκες επιθυμούν έτσι να διατηρήσουν μια παράδοση ή μια αισθητική.